Sunday, August 29, 2010

chapter 17

Sa airport going to Davao, hindi inasahan ni James na pati si Hanna sasama sa kanila sa Davao. Tinanong niya ito..
James: What the heck are you doing here?
Hanna: ahhhhhhhhhhhhhhmmmmmmmmmm didn’t ivan tell you? Aahhhhhhmmmm like he invited me… ahmmmmm it’s so funney ahhhhmmmm when he asked me… hahahahahah
James: WHAT!!! (biglang tumaas ang boses nito. Naisip niya, I knew it! He will do this! WHAT THE EFFFF!!!!)
Ivan saw them and He smiled. Naisip niya kaagad na tawagan si Hanna at yayain na sumama sa kanila sa Davao. Nung una, ayaw nito pero sumama rin ng malaman na kasama si James.naiisp ito ni Ivan ng tumawag si James at gusto nitong sumama sa kanila ng malaman na kasama si Devon papuntang Davao. Napansin kasi nito, na kapag kasama nila si Devon, hindi ito masungit at suplado bagkus palangiti ito at masayahin at napakakulit.
Masama na ang araw ni James mula pa umalis ng airport papuntang Davao. Si hanna ang katabi niya. Ang katabi naman ni Devon ay si Fretzie. Si Ivan, si Bret at ang Tita Lav nila ay si Ryan ang katabi.
Pagdating sa Hacienda nina Fretzie, nagdecide ang tita lav nila na sa iisang room lang matutulog ang girls at iisang room din lang ang mga boys. Si hanna, ayaw niya. Gusto niya kasama pa rin si James. Nagtawanan tuloy sila.
James: Are you STUPID?
Mas lalong lumakas ang tawanan. Tumingin si James kay Devon pero si Devon biglang umiwas kay James. Nakita ito ni Fretzie at biglang kinalabit si Devon. Walang nagawa si Hanna kundi sumunod sa tita lav nila. at lahat sila nagsipunta na sa designated rooms. Magkabilang dulo ang mga rooms nila. habang naglalakad, ilang beses ng binabangkit ni james…
James: STUPID, STUPID
Tawa ng tawa ang apat na lalake.
Ryan: uuuuyyyy.. She lily lily likes you James.
James: SHADDAPP RYAN!
Mas lalong nagtatawana ang lahat. Si Bret lang ang nakakaalam ng lahat kung ano ang nangyayari sa mga kaibigan. Kahit hindi man ito magsalita, alam niya kung sino ang gusto nina James at Ivan. Umiling na lang ito.
Sa kabilang banda, tahimik naman na pumasok sina Fretz, Devon at Hanna sa kanilang kuwarto. Hindi alam ng magbessy kung paano nila patutunguhan si hanna at si Hanna naman ayaw kausapin sina Fretz at Devon. Ngunit alam nila na wala silang magagawa kundi kausapin ang isa’t-isa.
Nang makapagpahinga, tinawag na sila upang kumain ng hapunan. Sabay sabay na bumaba ang mga babae. Nandun na sa lamesa ang mga boys. Dahil gutom na, hindi na nila nahintay pa ang mga babae.
Ivan: GRABEEE, gutom na kami kaya hindi na namin kayo nahintay.
Fretzie: Kuya, alam ko noh. Ikaw pa! (sabay tawa)
Bret: ditto ka na Fretz. (sabay hila sa tabing upuan)
Napangiti si Devon. Isang buwan na kasing nanliligaw si bret sa kaibigan, at alam niya na balak na ring sagutin ni Fretzie ito bago magpasko. Tumingin si fretzie sa kanya at ngumiti. Biglang umupo naman si hanna sa tabi ni james. (arrangement ng seats: devon, fretzie, bret, james, hanna, ivan, ryan). Habang kumakain, hindi maiwasan ni james na tumitig kay devon. Ito lang ang magagawa niya sa ngayon. The dinner was so great, napuno ng katatawanan courtesy of Ryan and Devon.
Sa isang linggong pamamalagi nial dun, hindi na mapaghiwalay si bret at fretzie, kung nasaan ang isa, andun din yung isa, para kay Ivan, masaya siya at si Devon ang lagi niyang kasama. Si james naman, halos laging masungit at laging nakakapit si hanna sa kanya.
Isang gabi bago sila bumalik ng manila, hindi makatulog si James kaya naman pumunta siya sa garden. May natanaw siyang nakaupo sa isang bench, si Devon, lumapit siya ditto.
James: Can’t sleep?
Devon: (lumingon at ngumiti) yeah, its our last night here. I just want to enjoy it peacefully.
James: In that case, I’ll leave now..
Devon: (biglang tumawa). Ano ka bah! You can stay if you want.
James sat beside devon, hindi siya umimik ng biglang nagsalita ang dalaga…
Devon: James’ im sorry.
James: sorry for what?
Devon: I promise you that im going to teach you tagalong di ba, and I didn’t fullfil my promise.
James: (hinawakan ang kamay ni Devon), its ok! I know naman how to speak tagalog. (sabay tawa ng malakas)
Devon: (nagulat at pinaghahampas si James) WHAT!!!! Marunong kang magtagalog! TAKTE ka talaga! TAKTE KA!!!! TAKTE KA!!!!
James run around the garden at hinabol siya ni Devon, tawa ng tawa ang dalawa. Ng maabutan ni Devon si James, James just grab dvon and hugged her so tight. Nagulat si devon sa ginawa nito pero para sa kanya, ang sarap naman yakapin ng taong ito (naliltio pa ditto si devon at hindi pa niya alam kung ano ang nararamdaman kung kayo ay nagtataka). James whipered in her ear at hindi niya ito naintindihan.
Devon: what?
James: nothing….
They just stood and hugged each other under the moonlight…

No comments:

Post a Comment